Selami Şimşek

Şehrin dağları, ovaları, yaylaları, köyleri, mahalleleri vardır. Şehrin ağaçları, çiçekleri, böcekleri, kurtları, kuşları vardır. Şehrin evleri, okulları, kütüphaneleri, fabrikaları, parkları, bahçeleri vardır....

gülüşümü akşam güneşi vurdu yalnızlığımı karanlık umudumu kara bulutlarsöylemeliydim karın üşüdüğünü yağmurun ıslandığını ateşin yandığınıkanadığını dudağımın tutarken kınalı ellerini bülbüllerin şakıdığı gülistanlarda

bir nefesin dinlendiği göğüste çırpınan sesimigetirmeliydim ırmaklarla uzun uzadıya bir çağıltıylaâh bulutlar vurdu saçlarımı kar taneleriyle bir bir hayra...

bir nefesin dinlendiği göğüste çırpınan sesimigetirmeliydim ırmaklarla uzun uzadıya bir çağıltıylaâh bulutlar vurdu saçlarımı kar taneleriyle bir bir hayra...

çığ’lık dağlarına sessiz harflerle çıkılır göklere gözyaşıbir kuş vurulunca ağaçlar çocuklar da vurulurdeniz nefes alamaz yüzmezse balıklar uçmazsa martılar

güneşin buz kestiği mevsimleri biliyorum aynaların yüzseğirtsem talihi yaver giden adam diyecekler oradaen iyisi yuva yapan bir serçeye bakmak eski bir evin...

kâbe’nin örtüsünü ıslatmış kirpiklerin leylâsısonbaharın tülünü böyle kaldırdı yüzündenrakseden bir dervişe yunusca ilahiler söylemeli fotoğraflı aynaları öpmüşsün dudağında kanhızına...

ölüler teneşirde ölüm mezarlıkta yıkanır her gündağlar göğü sevdikçe sisler sarılır boynunayol ol da gör bir gün geçer sevdiğin üzerinden

duvara değil yara yazdım ağaca değil acılaraikindilerde bekledim yağmur gelsin güneş gitsinvermişler kuşlara gökyüzünü kuyuları bana çobanların üstünden duman...

üzülme yaradır geçer sabaha dedi anamkaranlığın uçukladığı dudakları hiç görmemiştimbir kekliğin kekik kokuları taşıdığını kanadında çıkarmâsivayı da otur kıyısına...

Son dönemde insanımızı derinden etkileyen şâir, yazar ve düşünürlerden birisi de daha çok İstiklâl Marşı ile tanıdığımız MehmedÂkif Ersoy (1876-1936)’dur. Çok yönlü...

geceyi yıldız keser ay keser ve gözlerinperdeler pencerenin arkasında yüzünü savunurakşamın sesini dalgalar getirir kıyıya vura vura güldümse dokunduğundan...

                                                                                 -Alaaddin Soykan’a- sesimi çığlıkla aharladım gözlerimi yaşyılkılara nal kestim rüzgârdan uğultu soğukyareyi yarladım emlere ağyar sürdüm

Ihepsi benim yakınım kardeşimsormaya ne hacetinsanoğlu insanım bir ağlayan görsem ağlarımdüşmüşse ellerinden tutarımküsmüşse yüreğinden yürek her...

şu güzellik denizin en mavi olduğu yerdenrüzgâr nefes nefese ırmak ses sese koşar bakondan koynundan hiç çıkmak istemez balıklar

kimse acılara güveyi olmak istemiyorhüzün göğündür yağmur kara bulutlarınyıldızların düğününde gece de vardır kuşların iç çektiği vakitleri biliyoruminsanın da...