Selami Şimşek

Keçecizâde İzzet Mollâ, klâsik Türk şiirinin Tanzimat’tan önceki en değerli şâirlerinden birisidir. 1785 yılında İstanbul’da dünyaya gelmiştir. Âilesi aslen Konyalı’dır. Büyük dedesi...

ateş yaktık hüzünle dağlara karşı mehtaplı bir gecedesessizlik ormanında rüzgârın saklanışını görmeliydingörmeliydin yıldızların ellerindeki beyaz çiçekleri o gün bugündür...

güneş gökyüzünü karanlıkla doyurunca bulutların sofrasındaçekip gider yağmur denizlerden aynasını eline alıptarar saçlarını gecenin dağlar bağırmak ister volkan olur sular çavlan

karanlığın ayak basmadığı yerde üşümüş yüzünükaçırdım aynalardan kuşlar ile akşam eve dönerkendur karlar yağsın biraz da dağlar uyusun ölümle...

bulut özleyince yağmurlanır gözler yaş güller şebnemdur rüzgâr götürsün kokunu gurbete hüznile yedi kat sarıpinsin göğün kucağından karanlık sıra dağların omzuna basıp

Şehrin dağları, ovaları, yaylaları, köyleri, mahalleleri vardır. Şehrin ağaçları, çiçekleri, böcekleri, kurtları, kuşları vardır. Şehrin evleri, okulları, kütüphaneleri, fabrikaları, parkları, bahçeleri vardır....

gülüşümü akşam güneşi vurdu yalnızlığımı karanlık umudumu kara bulutlarsöylemeliydim karın üşüdüğünü yağmurun ıslandığını ateşin yandığınıkanadığını dudağımın tutarken kınalı ellerini bülbüllerin şakıdığı gülistanlarda

bir nefesin dinlendiği göğüste çırpınan sesimigetirmeliydim ırmaklarla uzun uzadıya bir çağıltıylaâh bulutlar vurdu saçlarımı kar taneleriyle bir bir hayra...

bir nefesin dinlendiği göğüste çırpınan sesimigetirmeliydim ırmaklarla uzun uzadıya bir çağıltıylaâh bulutlar vurdu saçlarımı kar taneleriyle bir bir hayra...

çığ’lık dağlarına sessiz harflerle çıkılır göklere gözyaşıbir kuş vurulunca ağaçlar çocuklar da vurulurdeniz nefes alamaz yüzmezse balıklar uçmazsa martılar

güneşin buz kestiği mevsimleri biliyorum aynaların yüzseğirtsem talihi yaver giden adam diyecekler oradaen iyisi yuva yapan bir serçeye bakmak eski bir evin...

kâbe’nin örtüsünü ıslatmış kirpiklerin leylâsısonbaharın tülünü böyle kaldırdı yüzündenrakseden bir dervişe yunusca ilahiler söylemeli fotoğraflı aynaları öpmüşsün dudağında kanhızına...

ölüler teneşirde ölüm mezarlıkta yıkanır her gündağlar göğü sevdikçe sisler sarılır boynunayol ol da gör bir gün geçer sevdiğin üzerinden

duvara değil yara yazdım ağaca değil acılaraikindilerde bekledim yağmur gelsin güneş gitsinvermişler kuşlara gökyüzünü kuyuları bana çobanların üstünden duman...

üzülme yaradır geçer sabaha dedi anamkaranlığın uçukladığı dudakları hiç görmemiştimbir kekliğin kekik kokuları taşıdığını kanadında çıkarmâsivayı da otur kıyısına...

Son dönemde insanımızı derinden etkileyen şâir, yazar ve düşünürlerden birisi de daha çok İstiklâl Marşı ile tanıdığımız MehmedÂkif Ersoy (1876-1936)’dur. Çok yönlü...