Fatma Çolak

darkapı'dan geçmedim, geniş bir gök bağrımda ayırdında değilim ilk taşı fırlatanın kuşları severim ben, adımı bilir kuşlar elleri bana benzer çağrılmaz şölenlere raylardan korkusuzca geçen...

bir şey burkulmuyor mu ev gezmelerinde akşam bültenleri ve asayişe adanmış suratlar tedirgin edince çayların hanım hanımcık kırmızısını ve gelip gelip aramıza oturduğundan sebep...

vitrin mankenleri üşümüyor geceleyin sancılanmıyor hiçbir otobüs azgelişmiş hayatlar ezilince altında ve Musa hasretini emiyor aylar boyu emekli kuyrukları Kızıldeniz uğultusu nabızlarında kuşlar değdirince kanatlarını...

yırtık bir rüzgar gülünü anıyor kalbim ve kulaklarımda çınlıyor bazı derin akşamlar giderken yakana taktığın karanlık kimbilir diyorum öleceğim aklımda bir denizin gözleri ve adınla bileylenmedikçe eskiyen ıslık saçlarımı güz...

kaptan'a yalnız gel ucuz fotoromanlar getirme ezberinde yüzümü sıvadım bak bu kırık parmaklarımla tutunarak bir rüyanın en emniyetsiz yerine geleceksin diye bak bu bir tabak dolusu turunç masamın ortasında dünyanın ortasında...

bir gemi yap yağmurlar kızışmadan su boyunu aşmadan yasemenlerin şık bir duruş aramadın değil anma törenlerinde ve bu bahar da ağaçlara kan yürüyorken incecik bir mitos heyecanıyla gönendiriyor...

Bazı bazı ağlarım güz vurunca kıyıya Düşerse menekşeler karanlığa, ki ağır Devlet ferman eylemiş durmaz artık ebabil Aynalarda pek yaman bilmeceler saklanır Ve kirlenir kalbimi...

Gözlerine bir müfreze pusu kurmazdan evvel Çığırdığım türkülerde adın geçmiyor diye Yeniliyorum diye daim her yaprak dökümünde Kanardım, kanamak ağulu bir simya mı Sormalı...

ve...gün doğudan yüz çevirdi aydınlık albasması bir burgaçla tıkandı aşka kafiye görklü mevsim salkımı sadağımda güz iken sende sana yabancı hepsinde yanık tortu bir yapışkan...

orda dur! küpeşteye çekilen ölü bir kılıçbalığınınkine benzemesin gözlerin çünkü bir zamanlar hani aşkın sabra güvey olduğu zamanlar elvan iklimlerin gül salgınları hâreleyip geçtiğinde kalplerimizi canımız uzak yolculuklar çektiğinde bize sisli mercan...

saçınıza sokulu bir fiske gece içimde âmâ telaş, tanışıyor olmalıyız sizinle kapınızda sürme yok rüzgar söyledi düşlerinizse mühürlü fermanlara konaklar bu yağmuru besbelli siz çağırdınız kirpiğiniz ucunda asılı bahar buğday...

ırmaklara gömülü filistin saçlarımdan aparılmış bir iyimserlikti yaşamak kelimesi mavi bir kuş idim kanaviçe işlemelerde akşam sefalarında bir uğraklık gece sapan taşlarını küstürünce oldu...

ruhun üzerine mükedder bir akşam gibi inen bu şiiri ben çattım ben çattım bu şeyda nakşı atların sağrısına susmuşken türküsünü böğrüme saplayan yağmur bile ben sardım o kırmızı...

biliyordum yağmur buralı değil biliyordum ya yine bekledim tanıdık bir istasyonda boyuna tanımadık yolcularını kalbimin biliyordum hırpani saçlarımda uçurumlara sebep bir sonbahar firarisi deniz diplerinden şiir çıkarıp ay ışığında...

geceye hazırım bir ala geyiğin vurulduğu o ana silme gökyüzüne demir attığım'çün aşk sokulur marşlar söylemekten tarazlanmış dilime tütün kokulu acılara eyvallah diyerekten çakı gibi tabutların ıssız törenlerinden bir...

Evet! "Acı duymak ruhun fiyakasıdır." dudağımda ferhadın gürzü aynalarda kakışlanmış martılara diyet ödeyen yazgım bir muska rahatlığıyla sırrolur ancak asırlardır eskimeyen yağmurları göçmen uykularımın adımdan gayrısını uğurladım kusursuz yalnızlığıma bir...