Alaeddin Özdenören

Sevgili perçemin yüzüme düştü Kalbimin en derin yerine düştü Ve sabah yıldızı döndü dolaştı Kimsesiz çocuklar evine düştü. Kurdu yüceltilmiş sarp otağını Yürüdü, yürüdü dağlar...

Bir şiirin verdiği heyecanın etkisinde kalmak. Bu ne demektir? Taşın aklığına, katılığına ihtişam veren heykeltıraşın sanatına hayran kalırız. Mermeri canlandırmıştır. Ona şiir katmıştır. Venüs’ün...

Şiir geldi çarptı mutlak İçerimin denizine Çocuklar yakın çocuklar uzak Bürünerek ölümün sessizliğini Yürüdüler üzerine. Yaralıyız Bulutlara sarılı bir kılıç tarafından Çocuklar yağmurlarda dolaşınca anlıyor Yağmur katarlarından Boşalan, çarpan...

O yıldız bana görünmek istediği vakit ortaya çıkar Ve çıkıyor denizin gölgesi ışıktan kaseye dönüşünce Karanlık topraklara tersyüzü kapatılmış gök rüzgarları Suna ip atlıyor yazboz tahtasında Yerçekimine uygun...

Yaz boz tahtası Bir gölge oyunum Alevlenmiş sude Alınları büyük acıyla kararmış Savaşın karşı yakasında çarpışanların Bu bilgiyi kullanmasam iyi olur Her seferinde neden kendimi tekrarlıyorum ki Yalnızlığın neresindeyim Orta mesafeyi kazanmıştım Bin...

Kaya koş Yol yokuş Koş kaya koş Tünelin iki gözü Dizginleri elinde tut Yazdım bozdum. Korkusundan deniz Kayaya sarılıyor Ay tutkulu çember Ve neden yıldızlar Elbiselerini hiç değiştirmiyor Yazdım bozdum. Telde kuşlar dinleniyor On iki kuru kafa Oysa...

1 Sen kapalıdan açığa bir geçişsin, bir ilerlemesin. Sözü söz, buyruğu buyruk bir varlık olarak cemiyetin üstüne kanat gerdin. Geleceği önceden adımladın. Hür insanla...

Anneciğim Kalbimin sızıntılı yerinde İnceciğim Gelinciğim Sensiz hayatın ortası yok Boşlukta gezineceğim Yüzüm kaskatı ve anlamsız Çölceğicim. Bırakıp gittin Gölgeciğim Geceler ıssızlaştı Sesim çatallaştı Artık ben kiminle övüneceğim. Yıldız uçtu Yeldirmesiyle Sevdiceğim.

Cemal Şakar'ın "Yol Düşleri' adlı kitabı 1996 yılında Yedi Gece yayınları arasında çıkmıştı. Şakar'ın öykülerini toplu halde bu kitapta okuma imkanı bulmuştum. "Yol Düşleri"...

Sevgili perçemin yüzüme düştü Kalbimin en derin yerine düştü Ve sabah yıldızı döndü dolaştı Kimsesiz çocuklar evine düştü. Kurdu yüceltilmiş sarp otağını Yürüdü, yürüdü dağlar...

Şairimiz yoluna devam ediyor: Irmak çıkıyor karşısına. Irmağın karşısına geçiyor. Eski bir yol izine rastlıyor. Bu herhalde bir kuşak önce, çayırın yerinde orman bulunduğu...

Evi barkı olmayan birini unut. Cebimizde annemizin verdiği para olduğu halde, (Yirmi Lira) içimizi burkan öğrencilik yıllarında istanbul kaldırımlarını adımlaya adımlaya Beyoğlu' na çıkar,...

Kördüğüm ettim geceyi Heceliyi heceliyi                                Sorsam ki o alevlerden                        Yol vermeyen nehirlerden                     Topraktaki zehirlerden İnceleyi inceleyi.                                  Sonsuz karlar                                   Yağıyor diyar diyar Uçar aklım. Ellerimden fışkıran Dipsiz uçurumlar Her şeyde bir esrar...

Selçuk Küpçük' ün dergisinin adı. Dergi Ordu'da çıkıyor. Küpçük, şair ve besteci. Benim de bir şiirimi besteledi." Cebimde Ölümüm" Benim elimde yalnız şiirimin bestelenmiş...

Şiir nedir? Bu sualin cevabını vermek kolay değil, hatta imkansız. Buna şairin kendisi de cevap veremez. Eleştirmenin objektif ölçüleri, tasavvuru kendisiyle bağımlıdır. Fakat o...

Göğe asılı ipte tesbihin Yükseliyorum düşürmek için. Karanlık gözlerin mahkumu Aşılmaz yolların senin. Hücrende bir testi su Ve bir somun. Suyu arındırdın Somun hüzünlü...