Mehmet Akif Ersoy

Ya İlâhî bize tevfîkini gönder… -Âmîn! Doğru yol hangisidir, millete göster.... -Âmîn! Rûh-u İslâm’ı şedâid sıkıyor, öldürecek. Zulmü te’dîb ise maksûd-ı mehîbin, gerçek, Nâra yansın mı berâber bu kadar mazlûmîn? Bi-günâhız...

Zulmü Alkışlayamam, zalimi asla sevemem; Gelenin keyfi için geçmişe kalkıp sövemem. Biri ecdadıma saldırdı mı, hatta boğarım!... -Boğamazsın ki! -Hiçolmazsa yanımdan kovarım. Üçbuçuk soysuzun ardından zağarlık yapamam; Hele hak namına...

Bana sor sevgili kâri’, sana ben söyleyeyim, Ne hüviyyette şu karşında duran eş’ârım: Bir yığın söz ki, samimiyyetti ancak hüneri; Ne tasannu bilirim, çünkü ne san’atkârım. Şi’r için...

Fransız’ın nesi var? Fuhşu, bir de ilhâdı; Kapıştı bunları “yirminci asrın evlâdı!” Ya Alman’ın nesi var zevki okşayan? Birası; Unuttu ayranı, ma’tûha döndü kahrolası! Heriflerin, hani, dünyâ kadar...

Sa'di diyor ki: "Bir gece biz kârbân ile Aheste-seyr iken yolumuz düştü bir çöle. Sür'atle tayyiçin o beyâbân-ı...

Kimsesiz âilelerden kimi gitsin bıçağa; Kimi bin türlü fecâatle çekilsin kucağa... Birinin ırzı heder, diğerinin hûnu helâl......

Bu sizin ağlamanız benzedi bir diğerine: Endülüs tâcı elinden alınan bahtı kara, Savuşurken, o güzel mülkü verip ağyâra, Tırmanır bir...