Yazar: Ferman Karaçam
Münevver Bir Derviş: Ersin Nazif Gürdoğan
Yavaş yavaş azalıyoruz.Buna azalma d nur mi, bilemiyorum ama, önden giden atlıların sırası sürekli değişiyor.Ülkemiz kısa bir süre önce çok değerli bir...
Sus
Pamuktan yapılmış sıradağlar gibiydiBir özgürlük sancağı vardı beyaz ellerindeSüleymaniye ikindisi, sessizlikBeline yüzlerce kez dolanmış harlı bir urganBedenimde gelip son bulanParmakları öteden çağıran...
Şiire Nasıl Bakmalı?
İnsanın bu dünyadaki hikâyesini anlamaya, anlamlandırmaya çalışmak, bütüncül bir bakışla onu okumayı gerektiriyor. Bütüncül bakışın sahibi olmak, oldukça zor ve çetrefil bir...
Sığındım Sana
Kaynattığın dağın lavlarıyla toprağıma yağdımKülden küle döndümKülden yine küle döndümGeceleri geçtimGeçtim geceleri zifir zifir susarakEmekleyerekPişman, kaybetmiş ve gamın kendisi olarakHangi çöle attınsa...
Ardahan
Ardahan
Çocukluğumun hint masallarıyla süslenmiş kutlu hatırası
Elele tutuşmuş
Saçları kurdelalı çift örgülü
Kürt ve Türk kızı
Kavuran Ağustos gülümseyen bir dağ
Ve ilk ders sosyalizm
Anam
Bembeyaz leçeğinden dualar damlayan
Bir kadındı
Saçlarını...
Açelya
Açelya farkında mısın?
Hicaza Batan Akkuş / kanadı kırık
Bir masal bileniyor
Sıkışmış aralığında baharın
Pabuçlarım eskimiş bilirsin
Ben tutamam kendimi
Düşerim
Bu memnu
Memnu...
Siyah Acı
ben hep beyaz acılar bilirim
kolları Osmanlı Coğrafyası kadar
upuzun
yaşlandıkça simsiyah acılar da tanıdım
yerin altında kolları
derin ve hain
bir kadın
güneş aşınca dam’ın bacasından
zemheri gibi kokar nefesi
bilirim
dizlerini dövünce...
İstanbul Biraz
Ben gözlerinde yaktım
bu şehrin
hasret anıtı yüreğini
yaktım
yüz binlerce şarlatanını
bu şehrin
soğuk bir köpüğün bedeninde
işte bu yüzden azalıyorum
ince ince
görmüyor musunuz
bu yüzden yok saydılar beni
ruhum...
Kor Ayaklar II
ı.
Başında bulutlar ay iki büklüm
Mazlum kalplerini sana döndürür
Sevgili sevgili canların canı
Dünyayı yaratan sana döndürür
Sana dönüyorum sana
Ki sen
Bestesisin ol emrinin
Sana dönüyorum
Ve
II....
Kor Ayaklar
I.
geç kaldım
bölüşüldü gökler
talan edildi güneş
el konuldu ay yüzlü çocukların mehtabına
yıldızlar sökülüp alındı gecelerimizden
ıslanamadım parmaklarında
göğsüme ılık ılık rüzgarın değil
ateşin düştü
bu yüzden
alnıma...
Yarasından Yâr Damlayan Kalbime
Böyle değildin sen kalbimmanolya gülüşlerden mavi tonlar devşirir içirirdin banasaz benizlibal bakışlı acılardan ümit gülleri derersunardın gamlı ruhumageçirirdin beni daracık geçitlerdensöz tükenirse...
Mustafa ÖZDAMAR İle Kırık Kandil ve Eserleri Üzerine Söyleşi