Ben öldüm. 17 kasım günü ikindi üzeri, geniş asfalt yolun kaldırımında giderken hem de. "Hooop" diye bir ses duydum önce.Arkama bakacaktım ki ensemde kalın...
Herkes onun bu kadar güzel halı yıkayışını, kapıları, duvarları kendi evine aitmiş gibi canı yürekten silişini seviyordu. İtaatli ve güzel sesliydi; hem de geniş...
Her şeyimle sokulmuştum buraya,bir daha çıkmamacasına.Bir böcek; evin ortasında, sokak ortasında, dünyanın ortasında nasıl savunmasız kalakalıyorsa başını sokacak kadar da olsa bir küçük taş...
