Tuz kokusu. Güneş tepede. Yansıması gözlerimi kör ediyor. Tuz kokusu. Güneş. Genizim yanıyor. Hiçliğin ortası gibi. Kimse yok. Sürekli aynı ritim. Başka zaman ne kadar...
Karanlık ağır ağır dağılıyordu. Şehir uyanmak üzereydi. Hafiften esen rüzgar sessizliği yanında götürüyordu. Şehir gürültüyle uyanmak üzereydi. Penceremden şehri izliyordum. 80’li yıllardan kalma ağaç...
Ruhlar zaman ve mekanın ördüğü duvarlara hapsedilemezler. Zaman ve mekan, her biri fani kavramlardır. Her birinin etkisi kendileri gibi fani olan bedenin üzerinde görülebilir....
Hafifçe doğruldu. Biraz rahatlamak için küçük iskemlesine bir yastık daha koydu. Küçük çocuk, kanatlarını hafifçe çırparak ona yaklaştı; ani bir hareketle yere kondu ve...
