Bozkırlarda geziniyorum
Hayalin yıldızlarda beliriyor Makeda!
Görünce gözlerinde gözlerimi
Anlıyorum yüreğimde biriken kabalıkları
Göğe bakınca duruluyorlar dehşetten uzak
Bastığım toprakta sen bitiyorsun
Toprak yürüyor içime
Ben yağmur diliyorum
Sen yağıyorsun
Sen gökten...
Peygamber çiçeğini koklamak bir muştuydu
Gökyüzüne açılırdı kandilimiz
Kah düşerdi yüreğimize
Güneş ansızın içimizde doğardı.
Yüzümüze vururdu Ay tebessümü.
Zaten bu yüzdendi ayyüzlü denmesi çocuklara.
Sabahları severdik gece hiç olmayacakmış...
Mustafa ÖZDAMAR İle Kırık Kandil ve Eserleri Üzerine Söyleşi