Semra Saraç

Bu biraz ben değilim kabuklar ceplerimde Ve çakıl taşları gözlerim Ağaçlardan rüzgarı dolayıp dilime Beni dikkatle dinle ölecek sesim ya da dinleme Bir hiçliği üfürüyorum dünya toz toz. Başımı...

Yaşamakla yaşamamak arasındaki saniyelerin ritmi düşüyor.‘Hiç’ dediğimiz, sonsuzluk mudur? ‘Var git dedirtenyaşamda’, ‘kal dedirten ölümde’ nedir? ‘Var git’ yani yürü…Hatırımızda tutarak güzel bir zamanı…...

Kaç kez başladık güne, bizim için yeni bir gün değildi. Başlamadık, çünkü çoğumuz dün kaldığımız yerden devam ettik. Belki dünkü günahımızdan, dünkü yanlışımızdan devam...

Hüznü tavsiye et üzüleyim Çıkarıp gömleğini güneşin âşık değil Gereyim çöllere serinlesin kum Yangını olmayan kentin Yüreğini kutsadım Kalmak istediğim yalnız bu şehir. Yalnız bu şehrin derinliklerini tavsiye etme Misk sürünmemiş...

Bazen bir çıkış arıyorum her şeyden. Şu evin kapısından çıkıp gider gibi bir çıkış. Beni tamamen evden kurtaracak bir çıkış. Hayır, hayır, evden uzaklaşmak...

Geç kalacağız, diyorum. Neye göre geç olup olmadığını düşünmeden diyorum. Ardından saate bakıp neden böyle dediğimi düşünüyorum. Bu saat neye göre geç ya da...

Gerçekten bilmiyordum. Bir pusulası mı vardı elinde? Yollar ve yollardaki her şey göstergelere mi dönüşmüştü? Hep ona onu göstermek, onu uyarıp ikaz etmek için...

Ay’a bakıyor bir ırmağa bakar gibi. Bir düş olabilirmiş gibi, bir düş olabilir gibi. Özlüyor ve istiyor şiddetle. Neyi mi? Kendisine yemin edilecek denli...

Durabilsem... Olduğum basamakta kalmak ve düşünmek istiyorum. Öncesini ve sonrasını ancak durduğum yerden müşahede edebilir gibi. Durabilsem... Aslında bu görüş alanı... Bu görüş alanı...

Nefsine eziyet miydi bu? Sabrını denemesi mi? Sabrın denenmesi mi? Bir hafta yiyecek bula­mamak, sonra gelen bir tabak yemek... Yemeği yere koyup...

“Neden böyle’’ diye sormayacağım. Olması gerektiği gibi işte olup bitiyordu. Olması gerekenden kurtulamıyorsa, “Neden bütün bu sorgular’’ diye soracağım? Neden sorguluyor? Ya da o,...

Yaşamak ve yaşatmak için uğraş verenler yok mu? Şu yaz sıcağında, bahçede, toprak üstünde ters dönen böcek ve onu titrek elleriyle düzeltmeye çalışan ihtiyar....

Güçlükle yokuş yukarı çıkıp biraz soluklandıktan sonra koşar adım yokuştan aşağı inince, hemen, gözüne ilk çarpan büyükçe bir taşın üstüne oturdu. Tepeden dolayı kuytuda...

“Ne kadar geçti şimdi tam bilemeyeceğim, ama çok geçti, çok zaman’’ dedi. “Neyin üstünden çok zaman geçti,’’ diye sorsam mı? O zamanlar kendine dahi itiraf...

Makyaj ve maske nedir çiçek bozuğu çehrede Yedi katlı hileyi yedirmek yedi katlı pasta yerine Masumiyete indirilen kırbaç Yılkı atları gibi sonra. Temize çek yüzünü, sokakları rahat bırak Eve...

Bir bahar sabahında ölümü düşünmek de niye? diye -kendime- sormayacağım. Çünkü hastayım. Haliyle hastalığında akla getirdiği ilk şey ölüm oluyor. Hele biraz da ağırsa....