Yusuf Şahin

içimde uzayan bir yol hep gitmeler faslı bir bilinmezliktir ömrümüz bizi bekleyen serüven nerdedir kimbilir o akşam rengi sevgili bulutların ardından çıksa güneş alnımızdan öpen oysa nereye gitsem senin...

soğuk rüzgarları çağırıyor güz geceleri ayaklarıma doğru ince bir sızı yürüyor geçmiş zamana dair ne kaldıysa geri almış bir yığın hatıra hükmünü sürüyor sözüm yetişmiyor uzağındayım kendimin derin bir...

onbeştemmuzikibinonaltı yaz gecesi sinsi adamların geceye sızdığı yerden yurdumun üstüne çökünce bir kabus ellerini ovuşturunca sınır ötesi okyanus ötesi karanlık hücrelerde beslenmiş bir ihanet bir meraktır yayılan bir bilinmezlik sonrası tüm çıplaklığıyla zifiri...

şiir tetiktedir ansızın dökülür mısralar gece vakti yastığa gömülmüş tavana asılı gölgeler dünyasında yolda, yolculukta gök kubbe altında yıldız sayarken ya da dolunay perde perde inerken şavkı vurmuş suda yüzdürürken hayalleri sesler...

Niyazi Mısrî’nin “Ey Niyâzî katremiz deryâya saldık biz bugün Katre nice anlasın ummân olan anlar bizi”   mahlas beyitiyle sona eren gazeline nazîre: fasl-ı hazândır bu âşiyân-ı dilde...