hüzünden arta kalan
sararmış kır çiçeği gibi
gözlerin itirazına rağmen
dudaklarda tebessüm
taş atanın taşları kanatsa da şu teni
dostların gülü kadar
ağlatmadı hiç kimse beni
Tarlalarda pamuk idim
Senin için iplik oldum nazlı yar
Nakış nakış işlenerek elinde
Saçlarına oya oldum nazlı yar
Çeşme olup bir köşede bekledim
Kovasını alıp...
