Mehmet Aycı

-Mısır'da darbeye direnenlere- Uçabilse gökyüzü mavi Uçabilse çiçekli dallar İçiyor o serçenin yarasından Kan sızan gagası bir çeşme Daha bir güçlenmek için O ilk şaşkınlık silinmiş O karganın gömme ayini Unutturmuş izini...

Ben yaza giriyorum yakamda siyah bir gül Taze bir dünya diye yazıya giriyorum İster ellerimde dur ister yazıya dökül Değişmez seni bana verdikçe zaman...

Sabırsız bekliyorum cümle kapılarında Ruhuma açılmıyor bana akan ırmaklar Çatlayacak bir sabrı var mı kapıların da? Diyorum; dudağımı ölüm gülerek kapar Sonra, şiirim ayna; ona...

Bu kaçıncı itiraz, artık sıradanlaştı Bu kaçıncı şiirdir tel örgülerde kalan Vade mi tamamlandı, arz-ı mevud mu taştı Kalbim mi dökülüyor yoksa parmaklarımdan Kalbim mi...

Tarih denilen çocuğun ekşi yüzünde çalık Kara dinli çaşıtlar çok öptüğü içindir Sonra gözleri çekik çekirge kalabalık Senin akşam hayalin biraz Türk çokça Çin'dir Tarihin...

her gün bir dağ büyütürüm acının kundağında dağları tutuşturur, yaktığım ateşlere yanarak çağırırım esmer büyücüleri o zaman gizli kalan anlaşılır ne varsa yakaran dudağımda...