Bir Sen Kaldın

Mirza, sesin yurken suları,

Usturalar bilenir kurnalarda,

Kırağı ve kar soğuğunda.

Bir sen kaldın ıraklarda,

Kuşlar döndü gurbet ilden,

Yuva yaptılar, pencere kenarlarına.

Uyudu kuzular ve sustu uğultular,

Gece, bir kan gibi aktı gözlerime,

Bölüştüler şavkını akarsular.

Bir sen kaldın ve gelmedin!

Sustum, duruldum, örselendim

Ve sana uyandırıldım, her sabah.

Paylaş

Bu Sayının Diğer Yazıları

Şirâze’den Şirâze’ye Saklı Mektuplar -100 / Şiraze
Tarihsel Perspektifiyle İran Tasavvufu / Enes Güllü
Aforizmalar / Naz
Kırık Ney Taksimi II / Yunus Emre Öksüz
Gökyüzünden Dökülen Kırıntılar / Muhammed Korkmaz
Tümünü Göster