Yıllar geçti gitti biz bize kalamadık
Etrafımızdaki oyunlara hain bakışlara
Kızgın ve öfkeli yalnızlığımızla direndik
Kuşkunun kararsızlığın rüzgarını dağıtıp
Bağışlanır mı acaba zamanın içinden
Ülkemin bahtiyar yüzü ayı güneşi yıldızı.
Dünyanın devranı içerisinde
Bu zor günlerin, kederli günlerin
Rahmet rüzgârıyla savrulmasını beklerken
Sevgili yalnızlık sabahın gül kokulu esintisi
Acılı coğrafyam hasretin yangın yeri
İnsanın esenliği büyük doğunun kalbi.
Kızgın öfkeli ve yalnızlıkla geçen ömrümüz
Uzadı bekledi bunca zaman gölgesi uçuk
Bu sinsi zayiat bu kırık plak bu empoze
Bu şüpheli zafiyet ne zaman son bulacak
Aşk olup güzelleştirecek yurdumu
İnsanın dirilişi sevgili yalnızlık ne zaman.
Bağışlaması rahmet olan
Çok şey mi istiyorum
Bunca kavganın gürültünün arasında
Bize akıl fikir bize esenlik yurdu…