Zarif Bir Hayal Uğruna

Ey cevr-u perişanım
Mahzun ömrüme hatıran
Bir garip dermansızlıktır,
Heyhat dile gelmeyen acılarla
Bir zakkum gibi mühürlüsün kalbimde
Apansız alevlenir esrarın perdesi
Istırap firardır hasretine
Mercan gözlerini göreyim dedim
Ürperdi kuş tüyünden yüreğim
Bir ceylanın yükü oldu umudum
Ey handan-ı perişanım
Bahtı mı bağladım saçının tellerine
Rüzgar olup kokunu beledim güllere
Güneşi harlayan varlığındır beni yakan
Melüldür   ruhum   nihandır  zikrim
Meçhul sürgünüme cefa kefilimdir
Vuslatına nadandır zerrelerim
Güzellik meftundur güzelliğine.
Üflesen bir nefeslik sevda
Billâh sığmaz bedenim fani cihana
Ey hüsnü perişanım
Düşlerime bezenmez asude bimar
Matemime bir vefalı yalnızlık kalır
Fermanın külçe-i nardır kamburuma
Cürümkar bir dervişim çünkü
Kelepçeli yürür biçare fikrim
Her yanda korsan günahlar olsa da.
Giyinmeden kefenim geleceğim sana
Ey encamı perişanım
Firkati şulene
Gönlüm ab-ı merhamet ister
Kadim bir efkârı kuşandım yoksullar gibi
Islanan kirpiklerimde soldu nilüfer
Parelenir en leyyal vakitlerim
Bakışların ki pas tutmaz gözyaşımdan
Kabartır alnımın içindeki kabri
Ey nazeni perişanım
Zarif bir hayal uğruna
Harap olsa da benliğim
Aşkın efsununu ebediyen taşıyacağım.