AKSÂ EY

Yürü bengisu ayaklarına gönlümKapı kapı tökezleyen adımlarımıHicrete yormak gerektir.Ey iliklerimi tutan sızı duraksızKanımda neşter bileyen acıRuhumu bir ilmekte yağmurlara asan!Aksâ ey! Susma, vuruldum dinle,Duruldum gül demetlerinden geçipNehirler kuruttum ay demeçlerinde.Artık yırtılan süngüde göğsümü dinle,Bir ışık saçılsın gözlerinden ey!Dursun ciğerlerimi kemiren bu soluk.Son bir direniş ve çırpınan şimdi,O yıkılmış şehir kimliğim ve kemiğim,Etime bürünen ve etimden soyulan can.Ey vedalara şahit tutup şakaklarımı!Sağdıran denize bir ince yağmur gibiŞehit düşüren şafaklarımı ey!