İkindi Vakti

utanışım annemin eteğindeydi
gölge örüyordu
şuurum kalkansız, çiğliğim emanetti
rüzgara,
keyifli öpülüşümden sonra
sürmeli nazarımdaki ensarı enseledi
azametiyle düğümlenmiş
ikindi vakti

sağ yanıma sığmamış adımlarımı
gagalayarak gömüyordu
yamaçlar,
gelincik kızılı cezbesiyle
dut yaprağı kıvrımında
kuşağında beyaz bir kedi ile
ellerimde düş görüyordu
ikindi vakti

bir bardak çayı içmekti
her şey, üzümün kurumuş çöpü perişanlık
ve tanışmışlık edasıyla
kaygan hışırtılarla sökülüverdi
Paylaş

Bu Sayının Diğer Yazıları

Dertdeş Olmak / Alâaddin Soykan
İkindi Vakti / Celal Türk
Hocam / Ferman Karaçam
Zurnanın Ölümü / Mehmet S.Rindokur
Zamanın Dışına Çıkmak / Bilal Kemikli
Tümünü Göster