utanışım annemin eteğindeydi gölge örüyordu şuurum kalkansız, çiğliğim emanetti rüzgara, keyifli öpülüşümden sonra sürmeli nazarımdaki ensarı enseledi azametiyle düğümlenmiş ikindi vakti sağ yanıma sığmamış adımlarımı gagalayarak gömüyordu yamaçlar, gelincik kızılı cezbesiyle dut yaprağı kıvrımında kuşağında beyaz bir kedi ile ellerimde düş görüyordu ikindi vakti bir bardak çayı içmekti her şey, üzümün kurumuş çöpü perişanlık ve tanışmışlık edasıyla kaygan hışırtılarla sökülüverdi |
Bu Sayının Diğer Yazıları
Dertdeş Olmak / Alâaddin Soykanİkindi Vakti / Celal Türk
Hocam / Ferman Karaçam
Zurnanın Ölümü / Mehmet S.Rindokur
Zamanın Dışına Çıkmak / Bilal Kemikli
Tümünü Göster
Gün Aşırı
- İlk Adım
25 Nis 2018
Allah’ın adıyla Şairin anlamlı beytiyle giriş yapmak istiyoruz: “Erişir menzili Devamını Oku…
Cuma Akşamı
- Bana Sevdamı Geri Ver
25 Nis 2018
Kim, neyi kaybettiyse onu arıyor. Kıymet arz eden ve kendi Devamını Oku…