Düşünce bir şâhikadan üstümüze
Bedirlenmiş ayın
Manzarası ipekten kesilmiş aksi
Duyulur nâzenin bir ruhun
Geceyi yırtan endişe yüklü sesi
Bir kopuştur yürek yangınlarını denizlere sürükler
Bir ağlayıştır
Kırılgan gövdelere
Yeni hüzünler ekler
Her ay düşünde
Sızınca katmerlenmiş acılar tenlere
Çekilir üstümüzden gökyüzü
Derinleşir yerin damarları
Dökülür her ay düşünde hayâl kırıklıklarımız
Başımızdan aşağı
Belimizi bükünce
Mahrumiyetin ve mahkumiyetin esareti
Boz dağlarda çılgın bir sevda çiçeği açar
Alır götürür ay ışığı düşlerini
Kendi acısıyla kavrulan rüzgar
Yorulurum bir kuşku cehenneminde
Daralan ruhumdan çektiklerimi yorumlamaktan
Sevdam gökyüzünde asılı kalır