yarım kalmış evliliklerin ardında dağlar yer alır mı
geceye nöbet tutan herkes gibi bi filmin sonunda uyuyan
çocuk baştan öğrenmiştir kaybetmeyi kimseler yok gece
çekildi pencerelerden ve sönen sigaralar söyler şimdi
kaybedilmiş zamanı kimseler yok belki hiç olmadılar da
ağaçların kaybolduğu bahçelerde yanlış büyütülen kuşlar vardır.
şimdi sus ve unutmak için silmeyi deneyen herkes gibi
kim bi adım önde…
yarım kalmış evliliklerdeki sözler gibi anneler
etekleriyle bir ölür dağları tanımlamamızda bize yardımcı olan
babaların elleri gibi erkenden çekilen gece kime kaldı yeni bi
güne doğru her şey vardı içimizde.
bi kaç günlük sayfası bi kaç kaybediş kabullenmeyi seven bi
bina açılışı gibi düşen takvim yapraklarına sözümüz yarım kaldı
kırılganlığı anlatılmalı öncelikli çay bardaklarına
masallardan dokunmuş bi ömrü kim vadettiyse, kağıttan gemileri
aramakla geçti ömrüm bu bi kayıp değildi ben bildim bileli anneler
umut eder hala kendinden uzaklaşan çocukları.
bundandır ömür dediğin uzun kapı önlerinde.
yollar bitmek bilmez uzun bi yolculuğa çıkan ilk önce annelermiş
gibi geceleri devreder en kısa yoldan çocuklara
hangi savaş kazanılmıştı başka yollardan
erkenden kuşlar ötecek bilmek için bu yalnızlığı
hangi remil açılmalı güzde;
bırakalım hep anneler olsun.