Portredeki adam
Umutları burulmuşlar adına
Çelik suyu veriyor başlara
Mermeri eriten bakışları
Tunçtan levhalar döküyor
Bakir topraklarda
Bire yedi versin başaklar için
İstikbâli maziden devşiriver
Çakışı iradesi derdi insan-ı kâmil
Mektuplar yolluyor her cuma usanmadan
Akılları tutuşturacak kavlar misali
Sesleniyor yığınlar içinden, yığınlar için
Bakıyor cepheden, bakın diyor cepheden
Siperden cepheye koşuyor yalnız adam
Mağrur ve cesur kalabalıklar içinde