Jan Devrim

Çok karanlık günler geçirdi. Nasıl tarif edilir ki? En iyi dostu, dayısının oğlu ile yemekte kavga edip, onu bıçaklayarak öldürdü. Yıllar önce… Çok uzun...

Karışık bir gün... Hani ben bugün ne yaptım diye düşünürsünüz de aklınıza bir şey gelmez, şaşırırsınız, öyle günlerden işte. Oysa aklınızda bir sürü saçma...

Yıllar önceydi. Eskimiş, bakımsız bir pasajın dökük boyalarının bir köşesine ilişmiş bir terzi dükkanında sohbet ediyorduk. Bir ara ortalıktan kayboldu. Ben de özenle saklanmış moda...

Polislerin arasından yalpalayarak geçti. Gözü kararıyor, başı dönüyordu ama yine de ayakta durmaya çalıştı. Zaten bir insanın yaşantısı bundan ibaret değil miydi, "Ayakta durmak!"...

Kapı, kulaklarımın aşina olduğu bir sesle açıldı. Tahtaların arasından sızan ışıkta, tembel tembel oynaşan toz parçacıklarını gördüm. Ahşap kokusu burnuma yavaş yavaş ulaştı. Bu...

Gözlerini açmaya çalıştı. Hafif hafif aralandı göz kapakları. Kalorifere camdan vuran ışık, peteklerin gölgeleri ve derin bir sessizlik... Bir an gölgeler birbirine karıştı, garip...

Sandalyede bir o yana bir bu yana oynattığı bedenini, son bir hareketle hızlandırdı ve kalktı. Yanındaki orta yaşlı adama göz kırptı ve eli ile...

I. Ses acıdan önce geldi. Sert bir şeyin başka bir sert şeyi kesmesinin sesi. Parçalanmayı da andırıyordu, testere gibi bir kesicinin o düzenli aşındırmasını da......

"Neden?" Gözlerini yerdeki siyah lekeye dikiyor. Oturduğu yerden baktığında bir yüze benziyor, ama biraz daha başını çevirirse süslü bir çarık da olabilir. "Neden?" Böyle bir anda "Neden?"...

Televizyonun karşısındaki koltukta biraz daha kıpırdandı. Aslında aptalca sayılabilecek bir espriye güldü. Ardından da bu kadar aptal bir espriye gülebildiği için kendine güldü. Uzun...

Elimde çantalarım eve yürüyordum. Apartmanın birinci katının balkonunda dedikoduya kendini kaptırmış kadınlardan biri, henüz ağzına götürdüğü çayı acele ile sehpaya bıraktı, elbisesini çekiştirip, düzeltir...

Yer ve göğün bu kadar hızlı ve acımasızca birbirine çarpacağını bilmiyorduk. Ay, bir anda binlerce, belki milyonlarca parçaya ayrıldı ve üzerimize yağdı. Milyonlarca yıldır...

                                               Bu bir özür değil. Ancak iyi bir mesaj olurdu. Hemen hemen herkesten önce uyanır Mehmet. Ama gözlerini tavana dikip, annesinin kalkmasını bekler sakince....

Otomatik açılan kapının önünde bir an durakladılar. Kadın yüzünü adama çevirip belli belirsiz bir tebessümle baktı. Adam görmezden gelmeye çalıştı. Kendi tebessümünü saklayamayacağını anlayınca,...

Yarın bir gün babamı nasıl hatırladığımı sorsalar, ne diyeceğim? Böyle bir soru olur mu? Olur. İnsan beyni değil mi? Hangi çukurdan neyi çıkartacağını bilmek...

Teknoloji haberlerine düşkün olduğumu itiraf etmeliyim. Hani çok önemli haberlerin arasında kalan boşlukları doldurmak için kullanılan ve çoğunlukla garip bir espri anlayışı ile anlatılan...