İhsan Aktaş

Gece kendisiyle söyleşiyordu Selvi, naz, gülistan, bağ, bağban Bitimsiz rüyamı örmüş Isfahan Elinde divitiyle Hüner ehline göründü Şirin Meydan şah cihan Kalbi notalarla örülmüş...

-Büyük şehirlerimizde özellikle de İstanbul'da yaşayan insanlar artık şehirde yerleşikler ve kentlileşme yönünde de belli bir noktaya geliniyor. Biz bugüne kadar eski İstanbul'u eski...

son mermisini de havaya sıktı Filistin'e veda eden savaşçı ben gidiyorum avazımı dağlarda bırakarak hafızası yorgun şehrin ufuklarından hiçbir martı geçmedi kalbim dururken geceden gemiler halatlarını kopardı bir bir Pera'nın puslu sokaklarında vuslat hummaları çekilir yooo! erişmek...

Yar hüznünü ben esirgeyince Birden hayalimden çekildi sular Hazan dağlarımda tufan kopunca Gözlerime girmez oldu uykular Hey dalgalar bir gün beni de alın Güneş yolu...

Deniz coşkun yürek niye durgun korkum ezelden gelir habersiz dünya olup bitenden kımılda hayat veren ellerden bir tas su gibi berrak solgun yüzünü sis vurmuş şehir sabisi bekle şafakta ne var

Ne zaman kan aktı kum saatinden Kadim hummalara tutuldu lale Hasretin zehrini içine dökmüş Bülbülü sevdanın vuslatı nale Akşamın makamı hüzzam olunca Ceylan ürkekliği siner gülnare Çamlıca...

Balkanlara ne zaman adım atsam aynı duygularla geriye dönüyorum; hayalimdeki Balkan şehirleri bir bir yeniden canlanıyor Yahya Kemal şiirleri İvo Andric’in romanları...