Naz

Bir haberde okuduğum cümle şuydu: "Çoğunlukla yabana ya­zarların kitaplarını satın almayı tercih ediyor bizim okuru­muz." Ne zaman bir kitapçıya gitsem aynı noktaya...

10026. yangın yalnızlıktan çıkmış gece uykudayken herkes … 10027. General Augusto...

10015. yaşananları nerede saklıyor tanrı … 10016. İsveçli çocuk kitabı yazarı Astrid...

10001.beyazın siyahaüstün olduğunainananbir toprak parçasından geldiminançlarını sorgula… 10002. 1986 Çernobil felaketi yaşanırken ve insanlığın kıyametine doğru...

“orada burada şuradacevaplar kaplumbağadadünya kapıyı kapatıverdikaldılar karanlıkta” Raza koşa koşa ağlayan çocuğun yanına gitmiş ve tam karşısına geçip oturuvermiş....

“her gece her gecemasal gezer gökyüzündedenizi mora boyamışlarhayâl hayâl içinde” Bütün evler tek tek gözden kaybolmuş ve Feri çevresine baktığında...

“bir bir birledikkızıl saçı bekledikbir kuyu varmış bahçedeses verip ses dinledik” ‘Bu ne mükemmellik böyle!’ Hayretini gizleyemeyen Rimon, Gayka’nın kızıl saçlarından...

“nisan geldi çıkageldibulutlar yağmur bırakıverdikızın saçları uzun mu uzunkediler buna hayret etti” Feri ve yoldaşları, görev bilinciyle, neredeyse koşa...

“damla damla damladıgüneş şemsiyesini ay’a astıelmaların saçını kestileraynalar kırmızı kırmızı ağladı” Feri ve iki yoldaşı, çok geçmeden kasabaya varmışlar. Kasaba...

          “ecem ecem güzel ecem           dağın tepesinde takkem           dünyayı beşiğe yatırmışlar    ...

27.             bütün ağrılarımı afyonla uyutuyorum             hafızam da uyuşan bedenime eşlik ediyor böylece             düşünme yeteneğimi kaybettiğimde sadece, hayat hoş bana            ...

26. hayatın ne olduğunu bilemezsin sırlar âleminde gizli tutuldu onun anlamı yoksa dünya, dünya olmaktan çıkardı Şimdi ne olacaktı peki? Güvercinler haber getirmeyi bırakalı kaç hafta...

            başladığın yere dönersin             ya da oraya döndürülürsün bir şekilde             terkettim zannettiğin yerde bulursun kendini             Yıllardır uyuyormuş da...

sübûtu fâni olan tagyîre fârık olamaz Şâh her gün sarayında ağırladığı on aile ile yakından ilgilenmeye, onların dertlerini bizzat onların dilinden dinlemeye başlayalı aylar olmuştu....

kendine yakın olduğun sürece uzak diye bir yer yok Ayşemin sürekli içine düştüğü boşluğun tekrar kendisini acımasızca çekiştirmeye başladığını hissetti. Nedenini biliyordu bu sefer bu...