Güven Fatsa

Karanfil, yüreğime okut kar tanesi kınalı ellerini.Buldun mu kırlangıçların yürek izlerini dağlarda?Anlayacaksın, evet, gitmenin getirdiğidir; hasret. İrkilir insan, yaş...

Karanlık, bir kavın tutuşmasında sökülür,Irmak, dağdan iner koşar adım, kırağıylaVe yapraklar yalınayak terk eder, ağaç tepelerini. Memkeletim, suyu neşter...

Sokak lambalarından kan ışıyan gecede Ay ışığı toplamaya gel, üstünde beyaz bir karanfil Ve yanağında tomurcuğu varken ömrün.   Ölsek diyorum şu ya da bu...

Çağır, Ay doğsun, cemre düşsün…Bahar ıslığı dizlerine çarpınca dağlardan;Bekletme, yüzünü öğret yağmurlarıma. Pınarlara ve kuşlara fısılda, sesini çağlasın,İklimler büyür...

Bir mum yak, karanlığın şakağına,Kar yağdığında dağlara, bakalım göğe,Yıldızlara göster ışığını, bir mum yak! Kar düştü ellerime, mum karardı,Yara...

Mirza, sesin yurken suları,Usturalar bilenir kurnalarda,Kırağı ve kar soğuğunda. Bir sen kaldın ıraklarda,Kuşlar döndü gurbet ilden,Yuva yaptılar, pencere kenarlarına.

Mirza, sesin yurken suları, Usturalar bilenir kurnalarda, Kırağı ve kar soğuğunda.

Gözyaşı, adımı tufana hazırlar, Ufukta Ay Vakti şarkısı bir yağmur Ateşten suvar sunar dudaklarıma. Sadrımı kuşlar öpüyor her...

Sana kaçış benden ve benlikten Aşk bu, bu olmalı aşk, Sana yönümü, denizlerimi sana çevirdim. Umudu karanlığa yağan kar bil Öyle yağar, aydınlanır karanlıklar Ve umudun en...

Ay büyür, gözlerine düşer, Su olur yıldızlar avuçlarında, Tutuşur karanlık, ağlama! Anne! Yüreğim selinde kıskıvrak, Kağıttan çakılmış bir sandal Ve bir uçurum gibi saçlarındaki ak. Anne, yoksun, yatağım zifir, Her vehim...

Gül kızıl ve ak şafağım Adın beste rüzgara Ve yağmur hep sen efendim Cemre, tut uçurtmalarımı Çocukluğum gençliğim sana Ufkum şiirim aşkım. Sen! Gelsen! Şafağınla tepeler erise Bir bakıversen de yüzüme Aynalar...

Bengisu ırmağında Hızır Ve İlyas’ın ahdiyle Bismillah Ki göğsüm sana dost olmak için hazır Mavera ufkundan yelken açıp Gözlerimden bir akçe tut Yağmura tutulsun avuçlarımız Aşk! Bir mızrak gibi canımda Keskin...

Şubat ayazında İstanbul'un Bir semtinde açtım göz perdemi Karanlık bir odada çığlık çığlık. Doğdum bir kere, büyüdü çilem, Yüzüm bir ekşidi, bir güldü. Kalbim ah! Ne aşklar ne ayrılıklar...

Yağınca karanlık, üstüne göğün, Yıldızlarını çek pencerelerime; Kırık kandillerim, hep yağmur dolu. Düşler sarıp aklıma her geceleyin Tütsüler ve türküler eşliğinde, Karanlık içinde, kar içime çığlık. Ah çıkıp geçsen karşıma...

                             *Selami Şimşek’e O gecelerimi efsunlar sardı, Yıldızlar alevlendi gündüzleyin, Ay çıktı birden güneş karardı. Çekildi denizlerin ahı ruhuma, Ben yapayalnızlık ukdesindeyim; Şehir şehir sürgün ve humma. Aynalarda körüm ve hüzünlü, Sürekli...

Nil ak! Tur bekle! Koynumda öfke Sezgim zincirlerden güçlüdür. Son nöbet yeridir ülkem, Darü’l-İslâmın Sen İstanbul’un aynası! Ey Kudüs! Sen İbrahim’in hârında bir yangın, Yusuf’un gözlerindeki güzellik. Kokunu hiç bir...