Nurettin Durman

   Bir gökkuşağı gibi harikulade renklerin oluşturduğu imgeler dünyası. Söz söze ulanıyor ve dizeler alıyor başını gidiyor ülkesi serazat motiflerden oluşan gizemli hayata. Şiir...

Hadi çıkalım buradan diyorum, geceyi bırakıp kaçalım arsızca. Yanardağ ağzı gibi girelim şafağın koynuna;varsın aklı çıksın Zerdüşt'ün. Peki kime ne, olup bitenlerin bana verdiği...

Bir taş; bir taş daha. Bir taş; bak geliyor kurşun, gözü kanlı simge, çöl mahpusu ve rüsva; gülü kırmızı olan vay beyaza şan veren Hallaç; zehirli bir ok mu...

Sustum artık. Konuşsam kalbim çıkacak.Ciğerim yanacak Afrika gibi.Asya’nın çekik gözleri tutacak beniKan tutar gibi olacağım biliyorumBen coğrafyası mazlum bahtı karayımAfrika’yım; gözleri karayımBağdat’ta kâfir kıranımKudüs’te...

Mevsimin hışmına uğradım, kanımı fişekleyen kışkırtıcı havası bir sıkıntı olarak yapıştı yakama. Kerbelâ'nın başına gelene bakın; bu zeval denizi beni yutmasın da ne yapsın;...

Nihayet başarıyı yakaladınız! Ölümden bir pay alacaktınız kendinize! Aldınız... Bir mısrayı kopartıp yere atmanız gerekiyordu! Yaptınız. Papatya yaprağı gibi narin ve inceltilmiş nehirlerden geçerken de...

Bu ateş kuyuları kimler için kazıldı ey mazlum ölülerin ruhu? Çağın karanlık yüzlü şeytani bakışlı haramileri, aç gözlü para babaları, daha ne kadar böyle...

Biliyorum artık, şeksiz şüphesiz bir şey varsa biliyorum artık; yüreğimi dağlayarak acılarımı alabilirsin ama ümitlerimi alamazsın benden, bunu böyle bildiğin halde kuzgun gibi bir...

Herşeyden önce bir merhamet şelalesinden akmam gerektiğini itiraf etmek zorunda olduğumu  hiç çekinmeden, açıkça söylemem gerektiğinin farkına vardığımdan bu yana, hayatımın o çekilmez taraflarını...

Dedim ey benim iki gözüm mesabesinde olan artık ben oldukça şu bedbaht zamanın içinde sıkışıp kalan çaresiz bir yalnızlık nöbetiyle içimi habire ve ayrıca...

Siz bir çağı yorumlamaya Oturup iki kargı boyu Değişen nedir diyeceksiniz Taşa çizilen şekil Ne kadar uzak bize Hiroşima Halepçe Jüpitere yol var mı? Siz internet...

bir cendere gibi sıkıyor rüzgar alıp deniz kenarına bırakıyor orada bir ben, bir de; "düşler ve aynalar" kitabının şairi munis bir delikanlı. hiç pişman değilim...

Şarkılardan nedamet olmuyor ışık zaten Ölüler ki korkuyor cilveli hallerinden Hayatın kokusuyla buluşmak için erken Telaşla geçiyorlar karıncalar evinden. Uzanıp da hasretle yanmadıkları güneş Saklanıp...

Senin adın Zeynep mi Hülya mı Yıldız mı Okulun önünde Ağlayan kız mı? Hey ağlama güzel kız Bu dünyanın işleri Meşakkatli olabilir Polis tutabilir kapıları...

Her şey on iki yıl sonra başladı. Birdenbire mi yoksa bir ışık şulesi halinde kalbin anlaşılabilir o muhkem bölgesine aniden mi? Dahası yoksa bir...

Böyle dostluk olur mu Ne bir gül atıyorsun bana Ne de ben gidiyorum ölüme Susuyorum; Çünkü Uçup gidiyor benden İpek gölgesi akşamın Uzaklar yağmurlu şafak al...